Σωστή χωροθέτηση και τεχνικές λύσεις για τη μείωση του θορύβου στα σχολεία
«Με κατάλληλες κυκλοφοριακές ρυθμίσεις και χωροθέτηση των σχολικών κτιρίων ο περιβαλλοντικός θόρυβος μπορεί να μειωθεί σημαντικά», επισημαίνει η αρχιτέκτων – μηχανικός του ΕΜΠ, κ. Ελλη Καλοκαιρινού.
Στην περιοχή γύρω από ένα σχολικό κτίριο μπορεί να ισχύσει απαγόρευση κυκλοφορίας σε ώρες «αιχμής» ή να πεζοδρομηθούν οι παρακείμενοι δρόμοι. «Ο θόρυβος που φθάνει στις σχολικές αίθουσες μειώνεται εξαρχής, αν στο οικόπεδο χωροθετηθεί δίπλα στον δρόμο το προαύλιο και στο βάθος, ”προστατευμένο” το σχολικό κτίριο». Παράλληλα, υπάρχουν πολλές τεχνικές λύσεις για τον περιορισμό του περιβαλλοντικού θορύβου: ηχομονωτικές ζώνες, ηχοπετάσματα, φυτοκάλυψη, αλλά και χρήση ηχοαπορροφητικών υλικών. «Με σωστή συντήρηση του οδοστρώματος, το οποίο σήμερα πολλαπλασιάζει τον θόρυβο των διερχομένων οχημάτων λόγω των πολλών επιπέδων, μπορούμε να περιορίσουμε την ανάκλαση του θορύβου από 3 έως 15 ντεσιμπέλ» επισημαίνει η κ. Καλοκαιρινού. «Πρόκειται για τη μέθοδο αναζωογόνησης του οδοστρώματος, που γίνεται με βολή ατσαλοσφαιριδίων που καθιστούν την επιφάνεια ηχοαπορροφητική».
«Πράσινοι» τοίχοι
Ετερη λύση είναι τα ηχοπετάσματα, που ήδη γνωρίζουμε από την Εθνική Οδό. «Υπάρχουν εξίσου αποτελεσματικά φυτικά ηχοπετάσματα, όπως οι πράσινοι τοίχοι και οι ηχομονωτικές ζώνες». Ο «πράσινος» τοίχος δημιουργείται πάνω σε μια ξύλινη κατασκευή, γύρω από την οποία «πλέκονται» αναρριχητικά φυτά. Οι ηχομονωτικές ζώνες με φυτά και δένδρα, που πρέπει να μεσολαβούν μεταξύ δρόμου και σχολικού κτιρίου, πρέπει να έχουν πλάτος 7 έως 17 μέτρα και το μήκος της δενδροστοιχίας πρέπει να είναι διπλάσιο από την απόσταση σχολείο – δρόμος.